فرصت ها

بهشته معینی، طرحواره درمانگر

ما همه به آدمهایی اجازه داده ایم دوباره برگردندو دوباره فرصت داده ایم شروع کنند و شروع کنیم. ما همه، زمانهای زیادی امیدوار بوده ایم؛ امیدوار به شرایط و امیدوار به رابطه هایمان.فرصت دادن و دوباره به مسیر برگشتن هیچ ایرادی ندارد

اما همیشه شواهد را ببینیم.

آیا شواهدی واقعی از رشد و آرامش وجود دارد؟آیا شواهدی از درک شدن و تکرار نشدنِ گذشته وجود دارد؟ آیا شواهدی از حرکت وجود دارد یا همه چیز در سیکلی همیشگی گیر کرده است؟ادامه ی بعضی مسیرها و رابطه ها ادامه ی آسیب است.آسیبی که خودمان انتخاب میکنیم به خودمان بزنیم.

حواسمان به شواهد باشد.و بیشتر از همه، حواسمان به رویاپردازی هایی که ما را از دیدنِ حقیقتِ پیش رویمان، دور میکند.حواسمان به خودمان و زخم هایمان باشد.گاهی هیچکس در ادامه ی آسیب مقصر نیست، غیر از خودمان و امید واهیِ خودمان به رخ دادنِ یک معجزه ی بزرگ!

حقیقتِ رابطه، چه کاری، چه صمیمانه، چه عاشقانه، بعد از مدتی خودش را نشان میدهد. اگر شواهد رفتاری با کلمات بسیار متفاوتند به چشم‌هایتان اعتماد کنید. با چشم‌هایتان شواهد را ببینید و با عقلتان تصمیم بگیرید. نه با چشم ها‌ی بسته و با رویایی در ذهن!

وقتی آدمی برای شما ارزش قائل باشد برای رضایت شما و داشتن شما تلاش میکند. اگر نارضایتی و یا درد را در شما میبیند اما فقط از کلام استفاده میکند ولی تلاش نمیکند یعنی هم شکلِ حرف‌هایش نیست.

اگر سالهاست با فردی هستید که شما را در برزخ نگه داشته و رابطه جلو نمیرود، چرا به چشم‌هایتان و شواهدِ واقعی توجه نمیکنید. در رویا بودن ما را از دردِ خداحافظی دور میکند اما “هر روز” ما را شکنجه میکند.

اگر شریکتان برای شما تلاش میکند اما شما مدام قهر میکنید و با رفتار‌های تخریب گر پاسخ میدهید واقعا لحظه ای از خودتان بپرسید آیا میخواهم بمانم یا میخواهم شکنجه‌گرش باشم؟

یادمان نرود، رفتار‌های تکرار شونده ای مانند بی‌محبتی، نادیده گرفتن، تلاش نکردن، تخریب و تحقیر، سرد پاسخ دادن، مدام قهر کردن، در برزخ نگه داشتن، تکانشی رفتار کردن (خشم فیزیکی و کلامی)، رابطه‌ی موازی، بدبین بودن و چک کردن، شواهد قوی و محکمی هستند که نباید با بی تفاوتی از کنار آنها رد شد. اگر این رفتارها را در رابطه تان در خودتان یا همراهتان زیاد میبینید یعنی رابطه‌تان سالم پیش نمی رود و احتیاج به کمک تخصصی دارید….