ترس از صمیمیت”

معصومه امامی، مشاور فردی و زوج درمانگر

بسیاری از افراد، وقتی لطمه می بینند، تصمیم می‌گیرند که هرگز دوباره به خودشان اجازه ندهند که آسیب پذیر باشند یا به دیگران نیاز داشته باشند. آنها درگیر موضوع محافظت از خود می شوند که انگیزه آن ترس از صمیمیت است.

افراد عمدتاً به این دلیل از صمیمیت هیجانی می ترسند که هراس آن را دارند که دوباره لطمه ببینند. آنها از اینکه پذیرفته نشوند، می‌ترسند. آنها ترس از طرد شدن دارند و می ترسند که تایید نشوند و کنترل موقعیت را از دست بدهند.

ترس از جدایی به صورت بیولوژیکی در نوزادان قرار داده شده است که از آنها در برابر جدایی های خطرناک، محافظت کند و بزرگسالان نیز همین برنامه‌ریزی زیست شناختی را دارند. افراد برای اینکه از خودشان در برابر این ترس ها محافظت کنند اغلب از نزدیک شدن به دیگران اجتناب می‌کنند. آنها از صمیمیت و نزدیکی میترسد.

“شرم” نیز مانع از صمیمیت می شود. وقتی افراد احساس کنند که دوست داشتنی نیستند، از اینکه به دیگران نزدیک شوند و از اینکه وضعیت خراب شود، می ترسند. آن‌ها با فاصله گرفتن از دیگران از خودشان محافظت میکنند.  آنها می ترسند که اگر خود واقعی شان را نشان دهند دیگران متوجه خواهند شد که آنها دچار عیب و ایراد یا نقص هستند. این دو هیجان ناسازگار “ترس” و “شرم” مانع از این می شود که افرادی عشقی که نیاز دارند را دریافت کنند.